Diabetes en werk

Cursusinformatie

Locatie: Spiegel, Universiteit Twente, Enschede

Datum: Maandag 22 juni 2009

Tijd: 16.30-20.45 uur

Kosten: € 160,00 leden RSGO

€ 210,00 niet-leden

Inleiding

De belastbaarheid van iemand met diabetes wordt voor een belangrijk deel bepaald door de individuele mogelijkheden die iemand heeft om de aandoening hanteerbaar te maken. Veel ‘insulineafhankelijke’ diabeten zijn hierin zo succesvol dat zij het begrip ‘ziekte’ niet op zichzelf van toepassing achten. Zij hebben hun diabetes vertaald naar enkele dagelijkse handelingen en aandachtspunten die als vanzelfsprekend in hun bestaan zijn opgenomen. Vooral door de insulinepen en door de mogelijkheden van zelfcontrole, kan de huidige diabeet zelf veel meer verantwoordelijk worden voor de eigen behandeling dan vroeger. Velen zijn in staat voor zichzelf een adequaat behandelingsregime te organiseren en ervaren in het dagelijks leven geen beperkingen. Anderen, bij wie het minder goed lukt om bevredigende bloedglucosespiegels te krijgen, zullen wellicht in het dagelijks leven beperkingen ervaren. Een belastbaarheidsbeoordeling is daarom een individuele beoordeling. De eigen deskundigheid en mogelijkheden de diabetes zelf te reguleren zijn daarbij cruciaal. Voorwaarde hiervoor is wel een goede educatie in de vorm van een voorlichtings- en begeleidingsprogramma afgestemd op de individuele behoefte en leermogelijkheden. De diabetesverpleegkundigen nemen hierbij een spilpositie in.

De beperkingen die een diabeet ondervindt, worden mede bepaald door de manier waarop de buitenwereld (‘de maatschappij’) tegen diabetes aankijkt. Dit beeld is de laatste decennia behoorlijk bijgesteld. Uit onderzoek blijkt dat de gemiddelde Nederlander op het gebied van arbeidsparticipatie zelfs toleranter is dan de diabeet vermoedt. Van de ondervraagden die een representatieve steekproef van de Nederlandse populatie vormen, vindt 96% de uitspraak ‘mensen met diabetes kunnen heel goed aan het normale arbeidsproces deelnemen’ waar (70%) of een beetje waar (26%). De diabeten schatten deze mening bij de Nederlandse bevolking lager in, namelijk 64%. In vergelijking met andere chronische ziekten vindt de Nederlandse populatie dat diabetespatiënten minder dan gemiddeld last hebben van hun ziekte en vaker in staat zijn te werken en voor zichzelf te zorgen. Uit hetzelfde onderzoek komt ook naar voren dat men vindt dat diabeten meer open zouden moeten communiceren over hun aandoening. Anderzijds beïnvloedt de wijze waarop een diabeet met de aandoening omgaat onmiskenbaar de benadering door de omgeving. Door verbeterde behandeltechnieken en opleiding is een diabeet beter in staat de diabetesregulatie in te passen in de dagelijkse werkzaamheden.

In bredere zin is ook de rol van de Diabetesvereniging Nederland (DVN) belangrijk. Naast de voorlichtende rol heeft de DVN ook een heldere maatschappelijke visie waarmee wordt deelgenomen aan beleidsvormende discussies. De DVN heeft, ook door de vele landelijke bijeenkomsten, veel bijgedragen aan de verbeterde maatschappelijke positionering van diabetes en diabeten.

Op de nascholing van 22 juni komen de nieuwste inzichten in de behandeling van diabetes mellitus aan de orde. Ondanks de grote vorderingen die hier gemaakt zijn, blijken er in de praktijk nog tal van problemen, o.a. bij keuringen en sollicitaties. Nog steeds worden mensen gediscrimineerd vanwege hun diabetes, of worden risico’s verkeerd ingeschat. Op het terrein van diabetes en arbeid wordt er gewerkt aan een richtlijn die bedrijfs- en verzekeringsartsen houvast moet bieden.